Yanımda Kal../İrondad-Spiderson

Yağmur yağıyordu,
Ağlıyordu Peter..

Her şey üstüne geliyordu..
Amcası, Tony, Halası..
Sevdiklerini bir bir kaybediyordu.
Dostu yoktu, sevgilisi yoktu...
Yalnız bir örümcekti o.
Yağmur damlaları gözyaşlarıyla birlikte aşağı akıyordu.
Avengers yoktu,
Hiç bir Avenger yanında değildi,
Onu hatırlamıyordu.
Doğrusu kimse onu atırlamıyordu..
Birine ihtiyacı vardı..
Bir insana.. Onu tanıyan birine ve onun kollarına.

Sarıldı.
Biri ona sarıldı.
Arkasından biri kollarını doladı ona..
"Sakin Peter," dedi erkek sesi.
"Buradayım, yanındayım." daha da sıkı sardı kollarını.
Peter kim olduğunu anlamamıştı.
Zaten umurunda da değildi..