Mahperi

"Hadi güzelim eşyalarını al"
Hiçbir şey söylemeden arkamı dönüp odama girdim. Yün çantamın içine babamın bana küçükken aldığı kelebekli not defterini, babamın en son giydiği kazağını koyup odadan çıktım.

İşte buydu. Bu evde bana ait olan şeyler bu kadardı ve bunlar bile insanların gözüne batıyordu.

Odamdan çıkıp teyzemin yanına gittiğimde teyzem anneme sabah benim içeriye girdirdiğim çantayı veriyordu. İçinde ne olduğunu biliyordum ama sorup bunu tastiklemek yerine babamın yanına gittim, sıkıca sarılıp onunla olan son dakikalarımda ağlamamak için kendimi zor tuttu. Babamdan ayrıldıktan sonra dudaklarımı alnına bastırarak uzun bir öpücük bıraktım, geri çekilirken şakaklarını ıslatan yaşlarını silmeyi ihmal etmedim.

Teyzeme ufak bir bakış atıp çıkmak için hazır olduğumu belli ettim ve kara lastiklerimi ayaklarıma geçirip kapıdan dışarı henüz adım atmıştım ki artık her duyduğumda miğdemi bulandırıcak sesi duymamla yüzümü buruşturdum.

"Annenle vedalaşmayacak mısın kızım ?"
Kısa bir an olduğum yerde duraksadıktan sonra teyzemin arabasına doğru adımladım. Teyzemin gelmesiyle arabaya geçmiştik, ben yüzümü cama çevirirken teyzem arabayı çalıştırdı. Onun bu hareketiyle ömrümün yarısında yeni bir hayata başlama için bir adım attım.