ÖLÜM ÇAĞRISI

Karşımda duran suratsız adamın işaret ettiği simsiyah kapıya doğru ilerlediğimde iki koruma yavaşça kapıyı açtı. Kalbim korku ve heyecan karşımı bir hisle dolup taşarken bu durumun yüzüme yansımaması için duacıydım.

Ağır adımlarla kapıdan içeriye girdim.
Böylelikle sarı saçlarını oldukça sıkı bir topuz yapmış, bembeyaz yüzünü, ağır bir makyajla göz önüne çıkartan, duygulardan arınık bakışlı bir kadınla göz göze gelmiş olduk. Kadın, oldukça konforlu gözüken, ahşap ve beyaz karışımı bir renkle süslenmiş bir sandalyede kıpırdamadan oturuyordu.

Ve göz göze geldiğimiz andaysa bana hayatımı değiştirecek olan o cümleyi söylemişti:
"O gece kulağına fısıldayanın adıydı ölüm..."