RIHEMIN |Devam Ediyor|
  • Reads 34,918
  • Votes 2,819
  • Parts 22
  • Reads 34,918
  • Votes 2,819
  • Parts 22
Ongoing, First published Jul 12, 2022
Herhafta düzenli olarak 1 bölüm 
Gelmektedir.
                         ~
Rıhemın=ruhum demek...

Töre konulu bir kitap olsada gerçek
Hayattan esinlenmiştir...
                         ~

Zaman bir insanı ne kadar yıpratabilirdi?

Peki sevmek o insanı yıpratarabilirmiydi?

Afran hayatın tozpembe olmadığını
Evranın kendisini fark etmeyişiyle
Görmüştü...

Bütün Mardin halkı bilirdi afranın evraya olan sevdasını ama hayat
Afranın sevdasınada engel olmuştu...

Bekledi aylarca...yıllarca...

Ve..kız kardeşinin sevdiği kızın abisine
Kaçmasıyla herşey alt üst olmuştu...

Ve berdel bu iki insanı birbirine kavuşturmuştu...

~~~~~~~~
Başka kitaplarla bazı sahneler benzer ise Tamamen tesadüftür.

Başlama tarihi:
   14  .07.2022

©Nazmery_37
Kitabımın tüm hakları bana ait.alıntı ve
Çalıntı durumunda yasal işlemler 
Başlatılacaktır.

RIHEMIN adlı ilk kitap.lütfen kitap adımı
Kullanmayın.

Kitap kapağı:@avvilix 
Tarafından yapıldı.
All Rights Reserved
Sign up to add RIHEMIN |Devam Ediyor| to your library and receive updates
or
#133hasret
Content Guidelines
You may also like
DİVANE ✔️ by selmakeskin_
58 parts Complete
"Küçük bir kız çocuğu gibisin." Soğuğun içime ilmek ilmek işlemesi gecenin ayazından değildi, onun buz gibi sözlerinden ürpermiştim. Gök yüzünde bizi seyreden yıldızlardan ziyade kendi ışığının aydınlattığı, o zehir karası delici gözlerine yerleşen alaylı parıltı ve söylediği son şeyle çileden çıkmıştım artık. İçimde lavlarını köpürterek sabrımın son demlerinde dolanan volkan patlamaya hazırdı, bu işin başka çaresi yoktu ve inceldiği yerden kopacaktı. Ben onun sayesinde çoktan büyümüştüm fakat o her seferinde inadına yapar gibi çocuk olduğumu savunuyordu. Beni bakışları, tavırları, hareketleri ve kelimeleriyle resmen eziyordu. Kalbimi eziyordu. "Çocuk falan değilim ben!" Diye bağırdım sonunda içimdeki ateşten okyanus çaresizce çırpınan benliğimi cayır cayır yakmaya başlarken. Aynı anda hem üşüyor hemde alev alev yanıyordum. Kendi içimde birçok imkansızı barındırıyordum. Sertçe yutkundum... Sesimi iyice yükselttiğimde tek bir mimiğimi bile kaçırmak istemiyormuş gibi dikkatle beni izlemeye başladı, artık gerçekten dayanamıyordum. "Çocuk değilim anladın mı? Değilim! Sana abi demek zoruma gitmeye başladığında büyüdüm ben!" Diye adeta haykırdım. "Duygularımı gizlemeyi öğrendiğimde büyüdüm! Susmayı öğrendiğimde, sessizce ağlamayı öğrendiğimde büyüdüm! Gözümün önünde başkasına dokunduğunda büyüdüm!" Ona ilk kez utanıp çekinmeden kurduğum bu uzun ve acımı haykıran cümleler tüm nefesimi tüketmişti fakat söyleyecek son bir sözüm daha kalbimin en ücra köşesinden saniyeler sonra çıkagelmişti. "Seni sevdiğim gün büyüdüm ben." Diye fısıldadı güçlükle soğuktan zangır zangır titreyen dudaklarım.
You may also like
Slide 1 of 10
DİVANE ✔️ cover
EKSTREM cover
NE MÜNASEBET - Yarı texting cover
Lafügüzaf  cover
Takıntı cover
Dönüm Noktası  cover
Beyefendi /yarı texting/  ~FİNAL~ cover
SEVDA KONMUŞ DALLARIMA  cover
BERDEL (+18) cover
İzler Silinmez cover

DİVANE ✔️

58 parts Complete

"Küçük bir kız çocuğu gibisin." Soğuğun içime ilmek ilmek işlemesi gecenin ayazından değildi, onun buz gibi sözlerinden ürpermiştim. Gök yüzünde bizi seyreden yıldızlardan ziyade kendi ışığının aydınlattığı, o zehir karası delici gözlerine yerleşen alaylı parıltı ve söylediği son şeyle çileden çıkmıştım artık. İçimde lavlarını köpürterek sabrımın son demlerinde dolanan volkan patlamaya hazırdı, bu işin başka çaresi yoktu ve inceldiği yerden kopacaktı. Ben onun sayesinde çoktan büyümüştüm fakat o her seferinde inadına yapar gibi çocuk olduğumu savunuyordu. Beni bakışları, tavırları, hareketleri ve kelimeleriyle resmen eziyordu. Kalbimi eziyordu. "Çocuk falan değilim ben!" Diye bağırdım sonunda içimdeki ateşten okyanus çaresizce çırpınan benliğimi cayır cayır yakmaya başlarken. Aynı anda hem üşüyor hemde alev alev yanıyordum. Kendi içimde birçok imkansızı barındırıyordum. Sertçe yutkundum... Sesimi iyice yükselttiğimde tek bir mimiğimi bile kaçırmak istemiyormuş gibi dikkatle beni izlemeye başladı, artık gerçekten dayanamıyordum. "Çocuk değilim anladın mı? Değilim! Sana abi demek zoruma gitmeye başladığında büyüdüm ben!" Diye adeta haykırdım. "Duygularımı gizlemeyi öğrendiğimde büyüdüm! Susmayı öğrendiğimde, sessizce ağlamayı öğrendiğimde büyüdüm! Gözümün önünde başkasına dokunduğunda büyüdüm!" Ona ilk kez utanıp çekinmeden kurduğum bu uzun ve acımı haykıran cümleler tüm nefesimi tüketmişti fakat söyleyecek son bir sözüm daha kalbimin en ücra köşesinden saniyeler sonra çıkagelmişti. "Seni sevdiğim gün büyüdüm ben." Diye fısıldadı güçlükle soğuktan zangır zangır titreyen dudaklarım.