YANGININ KARANLIĞI

Belirlediği mesafeyi fazlasıyla geçmiş yüzlerimiz arasında bir karış vardı. Sertçe yutkundu zorladığı adımları geriye gitti ve aramızdaki o buzdan duvarı yeniden çekti. Yüzüme dokunmak için kalkan elini yumruk yaparak indirdi.
"Bu kadar nefret zarar vermiyor mu sana?" Soğukça gülümsedim.
"Bunu nefretimi kazanmadan önce sorsaydın cevap verebilirdim." Gülümseyen dudaklarıma bakıp "Bir kere dokunsam yakar mısın beni?" Diye sordu. Gülümsemem silindi. "Yakarım." Dedim nefretle.