Dondurmamı yalarken hayatımda en son ne zaman bu kadar mutlu olduğumu düşündüm. Hayır . Bu duygu başkaydı. Mutluluktan daha öte ve soğuğu kavurup ateşe çevirebilecek kadar yoğun. Yorulduğumu hissettiğimde koşarak yan tarafta gördüğüm ilk banka oturdum. Dudakları kıvrılırken o da yanıma geçti. Bir süre sessiz kaldıktan sonra bana dönüp gözlerimin içine baktı ve konuşmaya başladı. -Ladese girelim mi ? Gülümsedim. -Pekala. Nesine ? -Kazanırsam benimsin kaybedersem seninim...All Rights Reserved