GERİDE KALANLAR

Anlımdaki metalin soğukluğu bedenimi ürpertmişti. Ölümden korkum yoktu lakin ölüm kokan bu adamdan fazlasıyla korkuyordum. Dudaklarım alayla kıvrıldığında gözlerimi mavi ile ela karışımı gözlerine sabitledim ve iki parmağımla silahı ucundan ittim;
"herkes ölecekse neden bu davaya atıldın?" dediğimde tok bir kahkaha attı ve bir adım daha yaklaşıp beni kendi ile duvar arasına aldı .
"Herkes öldüğünde ben yaşıyor olacağım .Dava herkesin ölmesi değil herkes öldüğünde benim yaşayacak olmam . Bu işte parmağı olan herkes ölecek ."Dedi sinirden gülmeye başladım , bir adımda ben atıp aramızda mesafe bırakmadım . Gözlerimi gözlerine dikip sesimi hafif yükseltim.
"Geride kalanlar ne olacak buna izin verirlermi sanıyosun!" dedim
"Şunu unutma, geride kalanlarda elbet bir gün ölecek Lavinia." dedi alaycı bır ses tonuyla, bu adam gercekten sinirimi bozmaya başlamıştı.
Bir dakika Lavinia mı dedi o ...