Sa pagpatak ng alas singko kasabay nito ay ang pagbuhos ng mga luha ko, sa hindi malamang kadahilanan simula nang ako'y naging disi otso ang dapit hapo'y iniiyakan ko. At bawat apoy ay kinakatakutan ko, Ang pagka kahel ng ulap ay may saya at hapding dulot sa dibdib ko. Ano nga ba 'to?