Ayrılalım -ARA VERİLDİ-

...

Sağa sola volta atıp duruyordu. Yumrukladığı aynadan batan cam parçaları hala elinin üzerindeydi. Elinden hala kan akarken hırsla saçını karıştırmaya başladı. Arkasını dönüp yüzüme baktı.

''Belki de...''

Deyip duraksadı. Kelimelerini kafasında toparlamaya çalışıyordu.

''Belki de evlenmemiz baştan hataydı. Bir süre ayrı-''

Sonlara doğru sesi kısıldı. Kafasını sağa sola sallayıp alnını kaşıdı. Ağzından çıkan şeyi yeni fark etmiş gibiydi.

''Ne?''

Dediklerini idrak etmem biraz zamanımı almıştı. Omzundan ittirdim.

''Ne demek istiyorsun sen Cihangir? Açık açık konuş.''

Tekrar saçlarını karıştırıp derin bir iç çekti.

''Bir şey demek istemiyorum. Zor bir gündü. Uzatmayalım.''

Yanımdan geçip gitmek isterken önünde durarak onu engelledim.

''Ayrılmak mı istiyorsun?''

Dediğim şeyle kaşlarını çatıp yüzüme baktı. Az önce ima ettiği şey bu değil miydi?

''Saçmalama Bahar. İkimiz de yorulduk. Bir anlık ağzımdan çıktı. Şu an mantıklı düşünemiyoruz sonra konuşalım.''

''Tamam.''

Konuşmanın bittiğini düşünmüş olmalı ki tekrar yanımdan geçip odaya yöneldi.

''Tamam Cihangir.''

Dönüp yüzüme baktı. Devam ettim.

''Boşanalım.''

...