Çocukluk Arkadaşım Takıntılı Bir Koca Oldu
  • Reads 6,407
  • Votes 228
  • Parts 26
  • Reads 6,407
  • Votes 228
  • Parts 26
Ongoing, First published Jul 27, 2022
Çocukluk Arkadaşım Takıntılı Bir Koca Oldu, 소꿉친구가 집착 남편이 되었다 roman:

Isabelle, azizlerin gizlice soktuğu kırmızı kapaklı romanlar sayesinde kadın ve erkek arasındaki aşk hakkında pek çok bilgiye sahip bir tapınakta yaşayan bir yetimdir. Bir rahibin onu gizlice tek gecelik ilişki olarak sattığını bilmek, âşıklarını utançtan öldüren düke performans gösteremediği için...

Bundan kurtulmanın tek yolu var, o da evli bir kadın olmak. O anda Isabelle, flört etmekle ilgilenmediğini söyleyen arkadaşı Riggs'i hatırladı.

"Peki Riggs, benimle evlen."

"...ne?"

"Asiller, saf bir kadın olmadıkça reddederler."

"...Neden Cardiago Dükü'nden bu kadar nefret ediyorsun?"

"Diğer her şey yolunda. Tiran olmak mı? Hayatınızı dolu dolu yaşadıysanız, bu olabilir. Ama geceleri hiçbir sorun olamaz."

Riggs o kadar sinirliydi ki delirmiş gibiydi.

Birkaç gün sonra, münzevi Cardiago Dükü tapınağa geldi. Elbette Isabelle'i en çok şaşırtan şey, arkadaşının gerçek kimliğiydi.

Isabelle, evlenmek istiyordun. Hayır diyemezsin çünkü önce sen evlenme teklif ettin. Zaten ideal tipine en yakın adam benim."

"İdeal tipim mi?"

"İdeal tipini bilmiyor muyum? Uzun boylu, yakışıklı, geceleri sabun kokan ve sade kıyafetlerle uyuyan erkeklerden hoşlanırsınız. Ayrıca ilk gece yatak kırılmalı."

"....."

"Hepsi bu ve senin için yapabilirim. Öyleyse benimle evlen."

Çocukluk arkadaşı hakkında her şeyi bilen, evlenince değişti.

"Riggs, yavaşla..."

"Yeterince yavaş olduğumu düşünüyorum."

"Her zaman bu kadar acil değildin."
Isabelle yalvarırcasına söyledi ama Riggs sırıtarak cevap verdi.
"O zamanlar bir arkadaştım ve şimdi senin kocanım."
All Rights Reserved
Sign up to add Çocukluk Arkadaşım Takıntılı Bir Koca Oldu to your library and receive updates
or
#11webtoon
Content Guidelines
You may also like
EMANET by aysegulkalayzengin
51 parts Complete
Bebeği lösemi olan Arslan ile kardeşinin beyninde tümör olan Ayşegül, çaresizlik dolu bir dönemde kaderin ağlarını örmesiyle karşılaşır. Onların çaresizlikten başlayan zoraki evlilikleri, acaba güçlü bir aşka yuva olabilecek miydi? "Sakin misin?" diye sorduğunda, iyice yaklaştı. "Sakinim." Onun sözlerinden cesaret alarak, dudaklarıyla dudaklarına dokundu ama ansızın yüzüne yediği tokatla, şaşkına döndü. Ayşegül'ün tedirgin bakan ela gözleri, kırpışan kirpiklerinin altında fazlasıyla masum duruyordu. "Özür dilerim." "Önemli değil... Şimdi ben seni tekrar öpeceğim ve sen bana tokat atmayacaksın." "Sen öpeceksin, ben tokat atmayacağım." "Aynen öyle..." "Tamam." "Öpüyorum." "Öp..." "Tokat yok?" "Tokat yok." Arslan, dudaklarını hafifçe onun dudaklarına değdirdiğinde, Ayşegül istemsizce geri çekildi. Onun gerilemesiyle, Arslan ona doğru yaklaştı. "Kaçarsan olmaz." "Kaçmamam lazım, evet!" "Ayşegül, sakin kal..." "Sakinim. Gayet sakinim!" Karısının titreyen ellerini tuttu ve dudaklarına götürüp öptü. Onu yatıştıracak başka bir çare bulamamıştı. Onun derin bir şekilde nefes almasıyla, rahatlamaya çalıştığını gördü ve tekrar denedi. Dudaklarını onun dudaklarına yakınlaştırdı ve ansızın Ayşegül'ün onu öpmesiyle şaşkınlığa uğradı. Geri çekilen Ayşegül, telaşla söylendi. "Çok pardon! Sen öpecektin, ben tokat atmayacaktım! Ben yanlışlıkla öptüm!" Arslan, kıza şaşkınca baktı. Bu kız gerçek miydi? "Biz öpüşmeye bu kadar zaman harcadıysak, gerisi..." diyen Arslan, geri çekilip önüne döndü. Ne yapsaydılar acaba? Sakin yaklaşınca, becerememişlerdi. Bir anda mı olsaydı? Bir de onu denemek isteyerek tekrar karısına döndü ve ansızın dudaklarına yapıştı. Uzun öpücüğü, nefes almak adına sonlandığında, tekrar yanağına yediği tokatla şaşkınlığa uğradı. "Ayşegül, tokat yok demi
You may also like
Slide 1 of 10
Takıntı cover
EMANET cover
Dağ Başında Aşk (Tamamlandı) cover
delibal cover
Çilem (Kitap Olacak) cover
KARA MURAT(+18) | Mahalle Serisi cover
Beyefendi /yarı texting/  cover
orenda +21 cover
SADECE BİR GECE cover
EKSTREM cover

Takıntı

44 parts Ongoing

"Nefret ediyorum senden anlamıyormusun?"dedim titreyen korku dolu sesimle "Sevemiyorum ben seni olmuyor işte artık vazgeç benden izin ver gideyim"dedim artık bağırmaktan kısılan sesimle gözlerimden yaşlar durmuyordu hıçkırıkların arasında kaybolmuştum...benim isyan etmemin aksine o bana acıyan gözlerle bakıyordu ne kadar acizdim Kolumu tutan elinden kurtarıp kapıya doğru koştum belime sarılan kollar buna mani oldu kafasını boynuma gömerek derin nefes a ldı "Veremem....." "Eğer benden gitmeye kalkarsan seni odaya bile zincirlerim ama izin vermem"dedi korkudan ne yapıcağımı bilmiyordum artık yaşamak istemiyordum bu adamın esiri olmaktan bıkmıştım....