Yaptığım şeyden vazgeçmemem gerekiyordu. Ailemin intikamını almam gerekiyordu. Sonunda amacıma ulaşmış ve Melodi Serini kendime aşık etmiştim. Ama olmuyordu. Bir türlü basamıyordum şu tetiğe. Sonunda çektiğim acılar ve gördüğüm kabuslar belkide yok olacaktı bi hareketimle. Ama belkide daha fazla kabus görecektim tetiğe basınca, daha fazla acı çekecektim. Şuan tam karşımda duruyor. Ama yapamıyorum. NEDEN? Kendime itiraf edemediğim bir düşünce geçiyor aklımdan yada kabullenemediğim. İç sesim her fırsatta bağırıyor. Kabullenemediğim gerçeği bozuk plak gibi tekrarlıyor bana. MELODİ SERİN SENİ BU ACILARDAN, BU KABUSLARDAN KURTARABİLECEK TEK KİŞİ...