Εκείνοι που σε κράτησαν στα πρώτα σου λεπτά Εκείνοι που σε μάθανε να λες τις πρώτες λέξεις Εκείνοι που σε γέμιζαν τα βράδια με φιλιά Και σε αγκαλιάζανε για να μπορείς ν' αντέξεις. Τώρα είναι έτοιμοι να πάνε πίσω σου κρυφά Να πάνε πέρα από το οπτικό σου το πεδίο. Να μπορείς μόνος σου να πας πιο μακριά Να μη θες την αγκαλιά τους όταν έχει κρύο. Φίλους, εραστές και συντρόφους απέκτησες γοργά Και γρήγορα τελείωσες με άλλες υποχρεώσεις Και όταν τους ανακοίνωσες για γάμους και παιδιά Δάνειο για σένα πήρανε , με τόκο και με δόσεις Τώρα και συ είσαι σαν αυτούς ... Δυο χέρια σα γροθιές κρύβουν το δάχτυλό σου μέσα Τρέχεις να προλάβεις τα σουπερμάρκετ ανοιχτά Και οι φίλοι σου αναρωτιέσαι γιατί δεν έχουν μπέσα Το αφεντικό σού πρόσταξε να διατάζεις πιο σφιχτά Τον φίλο σου που εξαιτίας του πήρες τη δουλειά σου Και συ αναρωτιέσαι το βράδυ όταν ξαπλώνεις αργά Πώς γίνεται να μοιάζεις τόσο τη μαμα σου;All Rights Reserved