- Reads 37
- Votes 6
- Parts 1
Ongoing, First published Aug 02, 2022
Normal bir hayat yaşarken aniden gelen saldırı, savaş... Bir ülkeye açılan savaş en fazla ne kadar etkili olabilirdi ki? Tahmin edemezsiniz... Her yer ama her yer yıkık dökük, umutsuzluk zirvede... Herkes kabullenmiş artık yenilgiye, yapacak bir şey yok... Peki ya herşeyin ortasında aniden gelen bir umut? Vatanını korumak için canı pahasına savaşan cesur dörtlü... __________________________________________ Yüreğimdeki sızılar adeta bitmek bilmiyordu. yorulmuştum, adeta dinlensemde geçmeyecek bir yorgunluk vardı üzerimde. Yüzümdeki ifadeye ne acı, ne burukluk, nede yenilgi denirdi, bu bambaşka bir şeydi... Umutsuzluğun dibindeydi tüm halk... küçük bir umudun ihtimali bile kalmamıştı artık. Yüreğim sızlıyordu, hiç geçmeyecek bir şekilde. Sızlıyordu, cansız bedende yatan mazlumları, fedakarları gördükçe... Uğruna canını vermiş insanlara kesinlikle hiç kırmızı yakışmıyordu... Sonsuzluğu ve özgürlüğü temsil eden mavi yakışırdı onlara, Umudu temsil eden yeşil yakışırdı onlara, Ve bilmem kırmızı haricinde daha nice renk, yakışmıyordu onları kırmızının içinde görmek... Bir umut vardı belkide, umutsuzluğu esir alacak bir umut. Adeta bir serçe gibi çırpınanlar da vardı aralarında, onca kırmızıya rağmen yeşili temsil edecek... Ama işte o da kırmızıya bulanmış bir yeşildi, küçük çok çok küçük bir umuttuk biz. Tek bir umuttuk biz, onca kırmızıya rağmen bir yeşildik. Onlar kırmızıya bulansa da huzurla uyumalarını sağlayacak bir yeşildik biz. Ve biz, kırmızıya bulanmayacaktık, biz kırmızıya bulayacaktık!All Rights Reserved
Table of contents
Sign up to add Vatan Koruyucuları to your library and receive updates
or
You may also like
You may also like
