tanıtım

"hangisi daha ağırdır bilir misin?
acılarımız mı anılarımız mı?"

***
karanlık küçük kızın peşini bırakmıyordu kız kaçıyor karanlık onu takip ediyordu kaçıyordu karanlığın esiri olmak istemiyordu elleri kan silemiyordu elleri sızlıyordu canı acıyordu kulaklarını tıkadı son kez çığlık attı kimse duymadı onu o da sustu, ama Susturamıyordu yüreğinin çığlıklarını yağmur yağıyor fırtına kopuyor kızın içimdeki fırtınayı kimse görmüyordu. Şimşek çaktı küçük kız şimşekten çok korkardı kimse sarılmadı ona. Fırtınaya doğru yürüdü bir sokak lambasının altına yattı şimşek çakıyordu korkuyordu sıkıca gözlerini kapadı uyursa herşey geçer diye düşündü yok olmak istiyordu fırtınaya karışmak ve uçmak... Gözünü açtı hiçbirşey geçmedi küçük kız uyuyunca hiçbirşeyin geçmediğini o gece anladı şimşek çakıyordu korkuyordu birisine sarılmak istiyordu kimsesi yoktu o da kendine sıkı sıkı sarıldı.Artık kaçmayacaktı karanlıktan,korkularından,kendinden.Son kez sıkıca gözünü kapadı ve karanlığa fısıldadı "sığınacak kimsem kalmadı sana sığınıyorum sen beni bu cehennemden kurtar" Fırtına iyice şiddetlendi yağmur deli gibi yağıyordu kız karanlığa kollarını açtı.
Bir gece yarısı oldu herşey küçük bir kız ruhunu karanlığa teslim etti.Kafasına bir silah patlattı ondan başka kimse duymadı...
🕸
Uzaktan bir melodi sesi duydu gözünü açtı karanlıkta biri ona elini uzattı karanlığın esiri olması için değil karanlığın kendisi olması için...