Mete: Sen numaranı bar tuvaletlerine yazınca,
Mete: Ben de öyle eve falan çağırırsın sandım.
(Hikaye bxb, yani iki erkeği konu alacaktır. İçerikten rahatsız olma ihtimali olanlar lütfen okumasın.)
Hayata dair hatırladığım ilk andaydım.
Yine aynı evin bahçesinde eli yüzü toprak içinde kalmış ben ve karşımda onun ne kadar zaman geçerse geçsin çözemeyeceğim bakışları.
"Dönmüşsün."
İki yıl sonra karşımda onu böyle görmek her şey tamamlandı hissi vermişti.
Ya da her şey asıl şimdi yarımdı ve yeni başlıyordu.
"Döndüm."