Hayatımın ne gün değiştiğini çok iyi biliyorum. ..
Ne gün mutluluk için savaştığımı, ne gün acılara göğüs gerdigimi ve ne gün insanların gerçek yüzünü gördüğümü...
O günden sonra elimde olan şeyler sadece benim değildi; Mutluluğum, hüznüm, hayallerim, geleceğim Işte o gün sıradan hayatıma zifiri bir karanlık düştü. Karanlık hızla artiyordu karanlıktaki çığlıklar da.
Artık yaşamak için savaşma zamanıydı, düşsende bıkmadan usanmadan ayağa kalkma zamanı, zaman zaman kendini yalnız hissetsende yanında duran birini görmek gücüne güç katarak daha da azimli olma zamanı. .
Tıpkı karanlıktaki sesle savaşmak gibi. ..
"Demek telefon görüşmesi yapmak için her şeyi yaparsın öyle mi?"
Başımı Hızla yukarı aşağı sallayıp
"Yaparım"
"O zaman cehennemine hoşgeldin küçüğüm"
Benden en fazla ne isteyebilirdi ki?
Telefona ihtiyacım vardı hemde en kısa sürede
Bir telefon görüşmesi için her şeyi yapacaksın deseler hayatta inanmazdım
Demek ki büyük konuşmamak gerekiyormuş
hikaye adı üstünde sert olacak sonra tecavüz falan diyen burdan sonrasını okumasın yoksa engeli basarım
Hikaye (BxB) olacak ve kapalı cezaevinde geçecek
Gerçek kurum ve kuruluşlarla alakası yoktur