-Bir kızımız olsun Ronya,adını taşısın kürtlerin masal prensesi olsun,Elfesya'mızın gözleri bana, saçları sana benzesin.Her güldüğünde güneş daha bir ışık şaçsın
-Olsun Bawerim,senden benden bir parçamız olsun,ama korkuyorum
-Neyden Ronyam
-Babam hep derdi ki gerçek sevdalar bu dünyada kavuşamaz
-Sen sevme beni
-Ne saçmalıyorsun bawer
-Kızma sırma saçlım diyorum ki sen sevmesende benim aşkım tüm cihana yeter,korkma güzelim kavuşmamız çok yakın
-Seni seviyorum,pekii ne zaman kavuşuruz
-Mm Bu gece belkide
-Na-a-ssıl yani
-Bu gece istemeye geliyoruz
Boynuna atladı Ronya
-Hayalimdin Helalim olacaksın Ronyam
-İnşallah Bawerim
Geçmişe dalmıştı adam,hatırlayınca doldu gözleri yine unuttu nefes almayı zaten ronyasının kokusu olmadan yaşayan bi ölüydü Bawer,4 yıldı yoktu Ronyası,Evet evlenmişlerdi ama 2 ay sonra sır olmuştu Ronya tüm Diyarbakır yıllardır bulamamıştı, herkes öldüğünü düşünüyordu ama Bawer yaşadığına inanıyordu...
Aklındaki düşünceyle irkildi Bawer,ronyası ile evliyken annesinin zoruyla düğünü vardı Bawer'in
-Ne olur gel Ronya sana ihtiyacım var dedi adam gözyaşlarıyla...
#Amedin En Büyük Aşkı Masal Olur, Robarın yaptığı hata Ronyanın kaçırılmasına sebep olur,ronya öldü bilinir bawerse 4 yıl sonra annesinin zoruyla yanlış bir karar sonucunda bir evlilik yapar fakat ronya dönmüştür,Bunu kaldıramayan bawerin kuması bawerin kızını kaçırır, Koca yürekli Ronya kızı için ölüme yürür ve dicle nehrinde cesedi bulunur amedinin biriciğinin,fakat ortada küçük bir kız vardır annesizliği iliklerinde hisseden o kız büyür ve annesinin intikamını almak için tekrar amede düşer peki ya bu küçük kız aşık olursa....
"Ama bilmelisin; Sarraf tüm değerli taşları satar, bir tek Yakut'u kendine saklar."
-
Birbirimizi severek gururumuzu yitirdik, ihtiraslarımızın esiri olduğumuz yerde aklımızı ve korkup uzaklaştığımızda bağımızı yitirdik.
Geri döndük, kazanacağımızı sandığımız her an kaybederek inancımızı yitirdik.
Birbirimizi yitirdik.
Kendimizi bitirdik.
Ve geriye, birkaç hatıradan başka hiçbir şey kalmadı; ama onları da anımsayamıyoruz.
Çünkü çok sevip de yine yenilmekten korkuyoruz.
Fakat onsuz bir savaşın galibi olmak fazlasıyla vahim,
bu yüzden onu sevmek-
Unutmamam gerekli; birbirimizi severek gururumuzu yitirdik, ihtiraslarımızın esiri olduğumuz yerde aklımızı...