Tüm planları yıkacak kadar güzel gülüyordu kız, tüm bilineni unutturacak, ezber bozacak kadar. Gülüşünde büyülü birşey vardı, gözlerinde. Dudağının üstündeki benden kirpiklerine kadar her yerinde. Belki de bütünüyle kendinde... Çocuğun yüzünde aptal bir gülümsemeye sebep oluyordu. Tüm kelimelerini esir alıyor, hayallerinden bile daha güzel bakıyordu. Kalbinin ritmini bile etkiliyordu. Tabi bir de planlarını... Ama o bir gülüyordu, bir gülüyordu... "Tamam" diyordu çocuk "Yeter bu kadar yaşadığım" Bazen yanlışlıkla elleri değiyordu birbirine, gökyüzünü avuçlarında hissediyordu. Kızın gözlerine bakmıyordu, o kadar seviyordu... Seviyordu; tavanı kadar gök yüzünün, dibi kadar cehennemin. *karşıma çıkan güzel yazılar boşa gitmesin diye yazılmıştır. Kurgu tamamen orjinal olsa da bazı ufak detayları farklı hikayelere benzetmeniz olasıdır, anlayışlı olmanızı rica ediyorum. * Wattpad klişelerine tepki olarak^^