Ütopyamın İçinde Zamanın Dışında
  • Reads 1,352
  • Votes 530
  • Parts 19
  • Reads 1,352
  • Votes 530
  • Parts 19
Ongoing, First published Aug 09, 2022
Yalnız yaşadığı hayatında sorunları görmezden gelip hayatı her şeye rağmen seven İdil Bürküt; çalıştığı gazetede kendisine verilen görev nedeniyle İstanbul'dan Ankara'ya kısa süreliğine gitmek zorunda kalır gitmeden önce buluştuğu lise arkadaşlarıyla birlikte sorunlar da peşi sıra gelir; gizlediği sırlar, yaşadığı hayattan gördüğü baskı, umulmadık anda kendisine gelen aşk, hayatını karmakarışık bir hale getirir.

***

Keşke kendini benim gözümden görebilseydin..."

"Senin dilinden dinlemek de güzel." 

Tuttuğu elimin üzerini nazikçe sıvazladı ve dudaklarını değdirdi hafifçe. 

"Zaman geçtikçe senin yanında nefes aldığımı hissettim. Bir deniz misali iyi gelmiştin hayatıma. Deniz kızımsın artık çünkü denizlerin kızı, denizleri bünyende taşıyacak kadar güzel bir kalbin var."

"Ben bu kadar değilim ama beni bu kadar ettiğin için teşekkür ederim." 

Bugün duygusallığımı en zirvede yaşıyordum. Bünyemin aldığı tüm kötü hisleri çekip almak ister gibiydi ve başarısı da gözle görülür şekildeydi. 

"Bu kadardan daha fazlasın kendine haksızlık etme."deyip beni kendine çekip göğsüne bastırdı. Gözlerimden yaşlar akarken kendime söz verdim, bu benim son ağlayışım olacaktı.

___

(Her hafta sonu yeni bölüm! Haydi sende bize katıl ve yeni bir evrene adım atmış ol.)
All Rights Reserved
Sign up to add Ütopyamın İçinde Zamanın Dışında to your library and receive updates
or
#324şiir
Content Guidelines
You may also like
ENKAZ  by umutsuzbiryazarrr
21 parts Ongoing
"Yaydım edin..." Uyudu Umay. Ama son hatırladığı şey bir adamın sesi olmuştu. "Dayan küçük dayan kurtaracağım seni" Sessizlik. Karanlık. Soğuk. Acı. Korku. Umay. Baş başa kalmışlardı şimdi. **** Gözleri tekrar açıldı Umay'ın. Ama bu sefer dışardaydı. Rahat nefes alabiliyordu. Fakat yorgundu çok yorgun. Yaşlar akmaya devam ediyordu yanakalrından. Bir adanın kucağındaydı. Babası mıydı? Kaldırdı kafasını baktı. Hayır. Değildi. Babasının bıyığı vardı bu adamın yoktu. Hatta sakalı da yoktu. Babası yeşil gözlüydü bu adamın gözleri kahverengiydi. "Ba..." Boğazı acıyordu. "Şu getirin çabuk" diye bağırdı yeşil gözlü adam. "Beni duyuyor musun ufaklık" dedi adam. Kafasını salladı. "Tamam dayan az kaldı" Umay'ın gözleri yine kapanıyordu. Israrla kapanıyordu. Bir an etraf bembeyaz oldu. Zorla açtı gözlerini. Baktı etrafına. Ambulansın içindeydi. Korkudan ya da soğuktan titriyordu. "Anne" dedi zorla. Adam hemen kızı sedyeye yatırdı. "Onu da getireceğim ufaklık tamam mı" kafasını salladı yine. Adam hızla Ayaklandı. Gidiyor muydu? Üstünde kamuflaj elbisesi vardı adamın. Askerdi bu kahverengi gözlü adam. "Amca gitme koykuyoyum" dedi Umay birden. Adam geri döndü. Yaşlı gözle Umaya baktı. Tereddüte kaldı. Bir kaç saniye sonra yanına oturdu. "Hastanın bilinci açık olmalı" dedi hemşire kadın. Adam hemen kafasını salladı. Umay'ın elini tuttu ve konuşmaya başladı. "Adın ne senin" "U-Umay" "Umay. Çok güzel isim. Kaç yaşındasın sen?" "6" "Benim de senin gibi oğlum var ama o senden 3 yaş büyük. İsmi Giray."
TAKINTI | Saplantı Serisi - 4 | by Haticeyldr
3 parts Ongoing
"Öldürürüm! Sen benden ayrılamazsın anlıyor musun?! Ben seviyorum seni! Asla bırakmam! Öldürürüm kendimi!" Cengiz, kadına doğru yaklaştı. "Bırak şunu Hazal,hadi." Kadın, geri çekildi. Elindeki silahı daha sıkı tuttu. "Bırakmayacağım!" Boğazı yırtılırcasına bağırdı."Sen nasıl beni terk etmeyi düşünebilirsin?! Sen gidersen ben yaşayamam!" "Hazal,ver şu silahı..." Elini, kadına doğru silahı vermesi için uzattı. "Şimdi bana beni sevdiğini ve beni terk etmeyeceğini söyle! Söyle hadi! Söylemezsen öldürürüm kendimi!" Kadının ağlayarak bağırması üzerine daha fazla dayanamadı Cengiz. "Hazal! Sorunlarımızı böyle halledemeyiz." "Sana olan aşkım, şımartıyor seni! O yüzden sarfediyorsun bana bu sözleri! İlgim hoşuna gidiyor! Yanına yaklaşan herkesle kavga etmem mutlu ediyor seni! Beni bırakamazsın Cengiz! Beni terk ettiğin an öldürürüm kendimi!" "Hazal dedim!" Ortamda gerginlik git gide artıyordu. "Bana beni terk etmeyeceğini söyle Cengiz! Çekerim bu tetiği! Bir dakika bile düşünmem öldürürüm kendimi! Benden her gitmeye kalktığında denedim bunu biliyorsun! Senin sevgine nasıl muhtaç olduğumu biliyorsun,bu yüzden beni süründürmek için ayrılmak istiyorsun!" Silahı daha sıkı kavradı. "Hazal dedim!" Kadın tam tetiğe basacakken Cengiz onun bileğini ansızın tutarak kendine çekti.Neye uğradığını şaşırdı kadın.Parmaklarını kolayca açarak silahı ondan aldı adam.Odanın bir köşesine fırlattı öfkeyle. "Sensiz yaşayamam ben Cengiz..." Omuzlarını sarsarak ağlamaya devam etti."Beni terk etme...Unut bu kelimeleri..." Cengiz, kadını kollarının arasına çekip onu sarıp sarmaladı.. Onun, kendisini nasıl saplantı haline getirdiğini biliyordu. Bu kızın sevgisinin hastalık derecesinde olduğunu da...
HASTA ADAM [BİTTİ] by sessizyazarH
45 parts Complete
"Neden buradasınız ?"dedim tekrar ve sakin sakin elimi çantamın içerisine doğru hareketlendirdim. "Birisini öldürmek için gelmiştim." dediğinde sertçe yutkundum, elim hemen çantamın içerisinde durdu ve donup kaldım. Gözleri ağır ağır gözlerimden düşerken bakışları kolumu takip edip çantamın içindeki elimi buldu. "Ben...seni görmemiş gibi yapacağım." dediğimde hayatım boyunca söylediğim en aptalca cümleye baktım, karşımdaki katile seni görmemiş gibi yapacağım demiştim. Bakışları bir saniye olsun çantamdan ayrılmazken bir süre bekledim fakat daha fazla dayanamadığımda hiçbir mantık barındırmayan atağımla arkamı dönüp koşmaya başlamıştım. Kameralarla dolu bir hastaneye silahla girmesi pek akıllıca değildi, tıpkı benim bir katile arkamı dönüp kaçmaya çalışmam gibi. Yangın çıkışına doğru koşarken silah sesiyle korkup elimdeki acil yardım düğmesini düşürmüş üzerine bir de çığlığı basmıştım, topuklu ayakkabı giymeyi sevsem de bugün pişman olmuştum ama durup çıkarmaya vaktim yoktu bu yüzden olabildiğince hızlı koşmaya çalıştım fakat ikinci patlayan silah sesiyle sırtımdaki o keskin acıyı hissettim. Birkaç salise içinde acı bütün bedenime yayılmış ve bacaklarımı titretmeye başlamıştı, koşmayı unutmuş olmamın yanı sıra düşünmeyi hatta tepki vermeyi unutmuştum. O adam beni...vurmuştu! * Alıntı yapılamaz veya çoğaltılıp, kopyalanamaz. Tüm hakları saklıdır.™
You may also like
Slide 1 of 10
ENKAZ  cover
Haseki +18 cover
BARAKA +18 cover
KARANFİL MÜHRÜ | Azize 1 cover
TAKINTI | Saplantı Serisi - 4 | cover
HASTA ADAM [BİTTİ] cover
DÖRT ÇEYREK cover
VEGAN cover
LEYAN  cover
MAHKÛM (Tamamlandı) cover

ENKAZ

21 parts Ongoing

"Yaydım edin..." Uyudu Umay. Ama son hatırladığı şey bir adamın sesi olmuştu. "Dayan küçük dayan kurtaracağım seni" Sessizlik. Karanlık. Soğuk. Acı. Korku. Umay. Baş başa kalmışlardı şimdi. **** Gözleri tekrar açıldı Umay'ın. Ama bu sefer dışardaydı. Rahat nefes alabiliyordu. Fakat yorgundu çok yorgun. Yaşlar akmaya devam ediyordu yanakalrından. Bir adanın kucağındaydı. Babası mıydı? Kaldırdı kafasını baktı. Hayır. Değildi. Babasının bıyığı vardı bu adamın yoktu. Hatta sakalı da yoktu. Babası yeşil gözlüydü bu adamın gözleri kahverengiydi. "Ba..." Boğazı acıyordu. "Şu getirin çabuk" diye bağırdı yeşil gözlü adam. "Beni duyuyor musun ufaklık" dedi adam. Kafasını salladı. "Tamam dayan az kaldı" Umay'ın gözleri yine kapanıyordu. Israrla kapanıyordu. Bir an etraf bembeyaz oldu. Zorla açtı gözlerini. Baktı etrafına. Ambulansın içindeydi. Korkudan ya da soğuktan titriyordu. "Anne" dedi zorla. Adam hemen kızı sedyeye yatırdı. "Onu da getireceğim ufaklık tamam mı" kafasını salladı yine. Adam hızla Ayaklandı. Gidiyor muydu? Üstünde kamuflaj elbisesi vardı adamın. Askerdi bu kahverengi gözlü adam. "Amca gitme koykuyoyum" dedi Umay birden. Adam geri döndü. Yaşlı gözle Umaya baktı. Tereddüte kaldı. Bir kaç saniye sonra yanına oturdu. "Hastanın bilinci açık olmalı" dedi hemşire kadın. Adam hemen kafasını salladı. Umay'ın elini tuttu ve konuşmaya başladı. "Adın ne senin" "U-Umay" "Umay. Çok güzel isim. Kaç yaşındasın sen?" "6" "Benim de senin gibi oğlum var ama o senden 3 yaş büyük. İsmi Giray."