Ütopyamın İçinde Zamanın Dışında
  • LECTURAS 1,362
  • Votos 530
  • Partes 19
  • LECTURAS 1,362
  • Votos 530
  • Partes 19
Continúa, Has publicado ago 09, 2022
Yalnız yaşadığı hayatında sorunları görmezden gelip hayatı her şeye rağmen seven İdil Bürküt; çalıştığı gazetede kendisine verilen görev nedeniyle İstanbul'dan Ankara'ya kısa süreliğine gitmek zorunda kalır gitmeden önce buluştuğu lise arkadaşlarıyla birlikte sorunlar da peşi sıra gelir; gizlediği sırlar, yaşadığı hayattan gördüğü baskı, umulmadık anda kendisine gelen aşk, hayatını karmakarışık bir hale getirir.

***

Keşke kendini benim gözümden görebilseydin..."

"Senin dilinden dinlemek de güzel." 

Tuttuğu elimin üzerini nazikçe sıvazladı ve dudaklarını değdirdi hafifçe. 

"Zaman geçtikçe senin yanında nefes aldığımı hissettim. Bir deniz misali iyi gelmiştin hayatıma. Deniz kızımsın artık çünkü denizlerin kızı, denizleri bünyende taşıyacak kadar güzel bir kalbin var."

"Ben bu kadar değilim ama beni bu kadar ettiğin için teşekkür ederim." 

Bugün duygusallığımı en zirvede yaşıyordum. Bünyemin aldığı tüm kötü hisleri çekip almak ister gibiydi ve başarısı da gözle görülür şekildeydi. 

"Bu kadardan daha fazlasın kendine haksızlık etme."deyip beni kendine çekip göğsüne bastırdı. Gözlerimden yaşlar akarken kendime söz verdim, bu benim son ağlayışım olacaktı.

___

(Her hafta sonu yeni bölüm! Haydi sende bize katıl ve yeni bir evrene adım atmış ol.)
Todos los derechos reservados
Regístrate para añadir Ütopyamın İçinde Zamanın Dışında a tu biblioteca y recibir actualizaciones
O
#14hicran
Pautas de Contenido
Quizás también te guste
Quizás también te guste
Slide 1 of 10
AKÇA (DÜZENLENMEKTE) cover
Ablamın Üvey Oğlu  cover
DÖRT ÇEYREK cover
ARKADAŞIMIN BABASI +18 cover
MİHRİŞAH cover
Delmar +18 cover
SARMAŞIK +18 cover
SINIFTA KALDIN | TEXTİNG cover
𝗡𝗲𝗿𝗱𝗲𝘀𝗶𝗻 𝗞𝗮𝘆𝗹𝗮? - (Gerçek Ailem) cover
Kahraman Babam  cover

AKÇA (DÜZENLENMEKTE)

29 Partes Continúa

"Bir daha yüksek sesle konuşma yok tamam mı?" Sesinde yumuşak bir tını vardı. Normalde ona göre olmayan bir sesti. Yutkunmamak için zor tutum kendimi. "Niye ki?" Demeden edemedim. Merak ediyordum benim ondaki yerim neresiydi? "Sesinin kısılmasını istemiyorum Akça." "Niye?" Dedim tekrardan. Sinirlenmesini bekledim ama sakince soruma cevap verdi. "Senin sesini duymam gerekiyor." "Niye?" Sabır diler gibi başını iki yana salladı. Yüzünü yüzüme yaklaştırıp gamzelerini göstererek gülümsedi. "Sesin bana huzur veriyor."