Why can't we be friends?

Kung tungkol sa lovelife ang paguusapan, wala ako non. Hindi ako interesado. Wala akong panahon. Wala akong oras. Actually meron naman talaga, wala lang pagbibigyan. Hindi ako naghahanap, wala akong balak. Last, Ayoko.

Wala sa plan list ko habang nabubuhay ay maghanap ng makakasama tumanda. It's better to be alone than with someone else.

"Ayoko na sa'yo." HAHAHAHA! Ayoko talaga sa ganito. Ayokong hinahabol at naghahabol. Pero hindi naman ako manhid para hindi makaramdam. Oo, wala akong balak pero hindi ako nanakit, wala akong sinaktan. Kaya lang hindi talaga maiiwasan.

"Galit ka lang kaya mo nasasabi 'yan." Ang isang tulad ko, hahabol nang ganito? At talagang sa isang taong wala nang pakialam saakin? HAHAHA!

"Pagod ka lang, Magpahinga ka na." Isang sampal ang natamo ko sa babaeng hindi kasali sa plano ko sa buhay.

"Hindi mo nga kayang i-admit ang nararamdaman mo para sa'kin tapos sasabihin mong ipapahinga ko lang 'to at mawawala na? Umalis ka na. Ayoko na." Tama, hindi nga siya kasali sa mga plano ko sa buhay... Dahil hindi pa ako sigurado. Natatakot pa ako.

Hindi ako nag confess ng nararamdaman ko para lang mauwi sa M.U., Hindi ko matanggap. Mapaghangad kasi ako, ayoko nang hanggang dito lang. I feel betrayed. It's unfair to me, saying all those words and break my heart two times.

"G-Gusto kit-" Kalokohan.

"Tama na! Hindi ko maramdaman, mali ako, sobrang gulo. Malabo tayo. Iba ang pinaparamdam mo sa sinasabi mo. Malabo, Daniel!" HAHAHAHA! Yung plano ko? Pangarap ko? Sarili ko? Fears? Happiness? Medicine? Naglaho na. Sabay sabay nang bumagsak.

I lost everything, akala ko ganun kadaling bitawan ang isang bagay dahil hindi planado at kasali. I'm wrong.

Hanggang dito nalang kahit mahal kita.

Huli na, para magsisi pa. Ubos na ang tinta. Wala nang pahina. Huli na para simulan ulit ang storya naming dalawa.

Huli ko na nalaman, mahalaga ka pala.