Plan A dedi, suya düştü. Plan B dedi, daha ilk günden mahvoldu. Plan C dedi, o da eh?.. Herşeyi eline yüzüne bulaştırmış, hiç bir şeye yeteneği olmadığı gibi hiç bir şeyide beceremeyen kız, Anya Forger. Akşam vakti olduğu için hava kararmış üstüne bulutlarda bir araya toplanınca apayrı bir karanlık çökmüş havaya baktı. Bakmasıyla şakırdamıştı yağmur. Kızın göz yaşlarını gizlemek için yağan yağmura aldırmaması havanın bozulmasına sebep oldu, bunun üstüne havada gök gürültüsüyle kıza olan kızgınlığını dile getirdi. Kız bir kere sıçradı ama nafile şimdi korktuğu için elini tutacak biri bile yoktu. Burukça gülümsedi. Lambalarının çoğu kırılmış, bir kaç taneside yanıp sönen çocuk parkında gözüne kestirdiği yerde, kendisi büyüdükçe üstünde küçücük kalmış üniformanın hiç ne hale geleceğini bile düşünmeden çimenlere attı kendini. Yağmurun toprağı yıkaya yıkaya lapa hale getirdiği çamurda sinirden yuvarlandı, bağıra bağıra ağladı, histerik kahkalar attı, ona hiç bir zararı bile dokunmamış çimenleri yoldu sonra da onları yolduğu için ağladı. Mavi gözlü adamın üzgünce onu izlediğinden habersiz.