******
Çektiğim acılar sabretmeyi öğretti bana..
Döktüğüm göz yaşları sessizliği..
Beklemeyi öğrendim, duygularımı dizginlemeyi!
Çoğu zaman sessiz çığlıklar isyan çıkarıp,
Dövse de hırçın dalgalarıyla, sahilimi ıstırabım,
Durabilmeyi, sessiz kalabilmeyi ve zamana bırakıp bir çok şeyi..
Göz kırpıp kaderime, Hak'ka paslamayı hayallerimi...
Seçtim!
Ya da böyle olması gerektiğine inandım..
Ve farkında olmadan git gide güçlendiğimi,
Güçlendikçe naif kabuğumun sertleştiğini fark ettim..
Üzülmedim!
Yaşamak böyle olmayı gerektiriyor...
(Tamamlandı)
26 yıl önce karışan hayatlar.
Ailesinin göz bebeği Naz ve ailesini kabul etmeyen Almiranın hikayesi.
Arslanların prenses kızı Naz aslında Biolojik kızları değilse neler olur?
Peki güçlü savcı Naz Arslan bu gerçeği kabul edecek mi?
Almiranın yıllar önce öğrendiği gerçek ortaya çıkmışdır.
Peki şimdi iki genç kız ne yapacak?
Naz canından çok sevdiği abilerinden ayrıla bilecek mi?
Böyle bir şeyi bu iki aileye kim yapmış ola bilir ki?
Tesadüf mü yoksa intikam oyunu mu?