Pociąg Pozorów

Chciałam tą książką ukazać problemy na miarę dzisiejszych czasów - pośpiech, brak komunikacji i zainteresowania drugim człowiekiem, brak umiejętności wyjścia spoza własnego ego, nietrwałość relacji oraz tego konsekwencje. A te potrafią być naprawdę dramatyczne w skutkach. Książka porusza również problematykę lekkości z jaką przychodzi nam umieszczenie kogoś w odpowiedniej szufladce czy naklejenie etykietki na podstawie pozorów/stereotypów. Bardzo bym chciała, żeby skłoniła do przemyśleń, głównie czytelnika nad samym sobą. By wyrwała nas z marazmu życia typu instant i zmotywowała do refleksji.

Drugą poruszaną kwestią jest przemijanie oraz etapy życia, przez które przechodzi przeciętny człowiek.
Bezpośrednią inspiracją do napisania tej książki był starszy Pan ze skwaszoną miną, którego spotkałam w autobusie. Sprawiał wrażenie zgorzkniałego i niesympatycznego, jakby wszyscy dookoła drażnili go już samą obecnością. Na początku pomyślałam o nim jak o typowym starcu w komunikacji miejskiej- czyli: jest tak nastawiony do otoczenia dla zasady. Po chwili przyszło mi do głowy „a jaką ja mam dziś minę? Jak mogą to widzieć inni?". Prawda była taka, że był to bardzo trudny czas w moim życiu. Mogłam sprawiać wrażenie równie nieprzyjemnej osoby jak ten Pan. Zabolało mnie, że inni też mogą mnie tak widzieć jak ja postrzegam staruszka, nie zdając sobie sprawy, że powodem jest popękane serce. W tym momencie chciałam, żeby cały autobus wiedział co czuję, by mogli zrozumieć skąd mój nastrój. Tak samo zechciałam dowiedzieć się wtedy, co wydarzyło się w życiu tego staruszka? Skąd ta zgorzkniałość? Rzadko zastanawiamy się nad nieznajomym stojącym tuż obok nas. Za to z łatwością potrafimy go ocenić.