İkimizde aşkın böyle olmasını istememiştik . Oysa ne aşk yepyeni bir hikâye yazmaktan vazgeçerdi... Ne Ada Mahir'den vazgeçerdi ne de Mahir Ada'dan vazgeçerdi. "Anlasana Ada sen olmadan nefes almak susuz bir dünya gibi" dedi baş ucumda ağlarken 'Bu dünyadan sensiz gitme fikri bile canımı yakıyor "diye geçirdim içimden konuşmaya mecalim bile yoktu gözlerimden akan yaşları sildi usulca saçlarımın her telini öptü sanki "Kumsaldaki kum taneleri, gökteki yıldızlar şahidim sana birşey olsun ardından geliyor olucam gerekirse cehennemi tekrar yaşarız" İlk defa hikeye yazıyorum yani eğer bu kısmı okuyosanız yayınlamışımdır fazla karasız bir kimseyim umarım bu karakterlere yansımaz yanlış kelimelerim olursa şimdiden özür dilerim karakterlerimden bazılarına kendi özelliklerimi de sıkıştırdım çünkü bana kalırsa bir hikayede yazardan bir parça yoksa o kitap tam olmamıştır nedensizce böyle düşünüyorum işte daha küçücük yaşta ve hayat kimseye adil davranmıyor işte biraz komedi biraz romantizm biraz da başka şeyler yükledim hikeyeme daha doğrusu Romanıma çünkü 8 kişiyi aynı anda yazmaya başladım ve şuan için korkuyorum açıkçası nasıl biticek zamanla olur umarım beğenirsiniz ve hikeyemin yarısını bitirmeden paylaşmak istemiyorum sizlerle çünkü ben bir kitap tamamlanmadan okumaktan nefret ediyorum herkesi kendim olarak görüyorum işte hxiggxh Umarım bu güzel aşk hikâyem hoşunuza gider 🙂All Rights Reserved