Je armen om me heen, is wat me veilig liet voelen. Jouw lach, is wat me deed smelten. Jouw stem, is waar mijn oren verliefd op werden. Jouw hart, is waar ik voor ging.
We hadden alles, de liefde, de zorgen, de vriendschap en een prachtig dochtertje. Maar er gebeurde iets waardoor we onszelf verloren. We waren elkaar kwijt.
Maar na die lange tijd ben ik je voorgoed kwijt, ik kan nooit meer in je mooie blauwe ogen kijken of naar je stem horen. Het is stil, te stil. Je bent weg, voorgoed.
Ik mis je.
Ik mis je.
Ik mis je.
Daniel, ik mis je.
Sara en Fatima zijn twee zussen die de strijd aan moeten gaan met heel wat oneerlijke gebeurtenissen.
Jaloezie, afgunst, verdriet maar soms ook hoop en... liefde?