ÖLÜMÜN SESİ

1.BÖLÜM

Bugün 30 Ocak2015 yavaş yavaş kışa veda ediyorduk. Güneş tepemde parlıyordu denizin sesi kulaklarima müzik gibi geliyordu.
Ta ki bir kadın sesi duyana kadar
çıtlak sesiyle Magy diye bağırıyordu .
Arkamı döndüğümde bana doğru koşuyordu. Siyah ütülü kumaştan bir pantolon bir beyaz gömlek üzerine ceket ne saçmaliyordum ben. Bir iki dakika kendimi toparladıktan sonra "Anne"
diye bağırmıştim.
Sarilmiştık birbirimize hem de büyük bir hasret ile iki dakika böyle kalmıştık. Gözleriden iki yaş akmışti bu anın hiç bitmemesini istiyordum
Annem ağlamaklı bir ses ile söze karıştı
-kızım seni çok özlemişim
-neden geliceğini söylemedin,dedim.
1 dakikalık bakışmadan sonra ona
-Hadi eve gidelim konuşacağımız çok şey var
Bana bir gülümse atıp şunları söyledi
-konuşacak çok şeyimiz var ama yapacak daha çok şeyimiz ne de olsa yarın doğum günün unutdun mu? ve birden elimden tutup yürümeye başladık. Tüm yol boyunca konuştuk ve eve gelmiştik.Kapıda büyukannem bizi karşiliyordu.