Çoğu hikayenin başladığı gibi güzel başlamadı benim hikayem. Zaman zaman rüya gibi anlara takılı kalsamda kabusu da fazlasıyla yaşadım elbet. Yaşam ve ölüm arasında, arafta takılı kaldım. Kalbim hala atarken üzerime toprak attıklarını sanıyordum. Ruhum böyle hissediyordu. Zaman zaman aşkı hissettim. Yaşadım mı? Bilemem. Hala devam eden bu hikayenin ilk sayfalarında sizlerleyim. Ben Açelya ZORLU Yeri gelince ölmek istesemde hayattayım. Herkesin hedef tahtasıyım. Bu satırlarda olduğu gibi son satıra kadar sizinle olmak dileğiyle. Kim bilir belki hayat bizi ayırır. Belki sizinle, belkide onunla. Bilemem Nede olsa Ben sessizliğimde kaybolmaya devam ediyorum. Biri beni bulana kadar, belki de sonsuza kadar.