SÜVEYDA

Arsızdı gönül. Ufak tefek yaraların bile kabuk tutmasını engelleyecek kadar arsız. Bir daha yapmam, dediği ne varsa yapacak kadar yüzsüz. Bir çift göze vurulacak, iki dudağın arasından çıkan söze lal olacak kadar kör. Lakin sevdalıydı. Bencilce bir sevda. Oysa sevmek incitmemek demekti. Anlamayacak kadar aşıktı adam. Kırmayı sevgi sanacak kadar toydu yüreği. Yakıp yıkmaya bel bağlamış umutları, gölgelere alışmış kadının mezarıydı.

Mardin denilen yer; kanlı topraktan filizlenen kaderdi.

Siyajin bu kaderle kederinden ölmezse, aşk onu öldürürdü!