Uzun yola çıkmışsın kimsesiz kalmışcasına öyle yorgun öyle titrer ki bedenin kimse hissetmez.. Canın acıyor ama ayakta durmak zorundasın pes etmemelisin. Gidiyosun ıssız yollardan karşına güzellikler çıksada görmüyorsun durup bakmıyosun. Sonra tam ayağın kayıp düşcekken biri seni tutuyor rüya gibi geliyor onun o tutuşu. Kahramanın oluyor kurtarıcın o seni iyileştirmek için gönderilmiş melek gibi geliyor sana. Sen gözlerini açtıgında durup durup onun gözlerinin içine bakasın geliyor. Ona hayranlık duyuyosun belkide hayatın bundan sonra değiştircektir kim bilir.. Uzun lafın kısası devamı iyice okuyunca hissediceksiniz bir yaşanmışlık hikayesi gerçeklik payı çok yüksek olcak..All Rights Reserved