My Last Lie For You. VOLTOOID.

'Ik heb je lievelingstaartjes mee.' Zegt Dalila terwijl ze haar armen uitsteekt.

Wail geeft geen antwoord en kijkt enkel naar Dalila.

'Ik heb jouw appartement nog nooit van binnen gezien, jij de mijne wel.' Zegt ze met een glimlach. Ze beweegt haar hoofd wat om binnen in zijn appartement te kijken.

'Ziet er gezellig uit.' Zegt ze weer met een glimlach. Weer geeft Wail geen antwoord.

Ze schraapt haar keel wanneer ze nog steeds geen reactie van Wail krijgt. Hij moest wel boos op haar zijn.

Ze kijkt ongemakkelijk om zich heen.

'Wail.' Zegt ze meteen met een diepe zucht. 'Je maakt het echt wel moeilijk voor mij. Ik bedoel, begrijp je mij niet? Ik heb je lievelingstaartjes meegenomen en ik heb gezegd dat ik je appartement nog nooit van binnen heb gezien. Ik heb letterlijk al die trappen opgelopen om aan je deur aan te kloppen, zeg mij niet dat je het nog steeds niet begrepen hebt.'

'Moet ik nu doen alsof ik alles vergeten ben?' Dalila zucht diep. 'Ik wist dat je nog steeds boos bent.'

Ze kijkt hem ongemakkelijk aan.

'Wat wil je dat ik doe, huh?'

'Je vindt het moeilijk om je te excuseren, hé?' Dalila rolt haar ogen.

'Ik heb taartjes meegenomen, dat is toch beter dan woorden.'

Wail leunt tegen de deur en trekt zijn wenkbrauwen op.

'Sorry, oké? Nu beter? Je hoeft niet zo naar mij te kijken Wail? Je moet altijd doen alsof ik een slecht mens ben.'

'Dat is wat jij zegt en jij denkt.' Hij neemt een stap van de deur weg en verdwijnt in zijn appartement.

'Is het de bedoeling dat ik mee naar binnen wandel of ben je de deur vergeten dicht te slaan voor mijn neus?'

'En nu ben je ineens bescheiden?' Komt hij terug in het zicht verschijnen.

'Sluit de deur achter je als je binnen bent.' Dalila glimlacht meteen breed en wandelt zijn appartement binnen en sluit de deur dicht.