Ang isang linggo ay binubuo ng Lunes, Martes, Miyerkules, Huwebes, Biyernes, Sabado, at Linggo. Nadagdagan ang takot ko sa bawat araw na dumaan. Takot na hindi magising, makasama ang ating mga mahal sa buhay, at magmasid araw at gabi. Tapos dumating ka. Pagdating mo, binigyan mo ako ng pag-asa-at hindi lang basta-basta, kundi isang pagkakataon. Ikaw, na nananatili sa aking tabi sa kabila ng iyong pagod at patuloy na nagmamahal sa aking pinaka madilim at pinaka maliwanag na sandali. Hanggang sa araw na iyon, masigla ang mundo sa paligid ko.
Ang araw na pareho kaming nakaramdam ng saya na magkasama.
Ngunit sa palagay ko, ang mga masayang panahon ay maaaring maging malungkot.
Paano kung ang aming "pinakadakilang sandali" ay ang aming huli? Paano kung mamatay ako sa sandaling iyon?
Mamahalin mo ba ako muli, mula sa simula hanggang sa huli, Cielo?
Here's what I have to do within 30 days:
--Help him move on.
--Make him fall for me.
--Fall in love with him.
Para sa ikaliligaya ng mga kaibigan kong hindi pwedeng ikasal hanggat walang asawa si Kent. Para makapag-move on na rin ako kay Rico. Para sa pagbabakasakaling sasaya naman ako this time. At para tantanan na ng mga magulang ko ang pagma-matchmake sa amin ng best friend ko na ex-boyfriend ko rin.
Kent may not be the prince I was opting to end up with but he may just be the right guy who could give me my happy ending. Pero ang tanong... magagawa ko kaya ang lahat ng dapat kong gawin in 30 days?