AŞK- I ELZEM

Ben, terk edilişi çocukluğumda tatmış bir kızım. Kimsenin beni gerçekten sevebileceğine dair içimde en ufak bir umut kırıntısı bile barındırmıyordum... Ta ki onunla tanışana kadar.

"Seni seviyorum hem de her şeyden çok seviyorum."

Sözleri kalbimi delik deşik ederken yolun ortasında durup kalmıştım. Hayatımda ilk kez birisinden bu cümleyi duymak... Özellikle de onun ağzından duymak âdeta beni olduğum yere çivilemişti.

Göz yaşlarım akıp giderken yüzümü ona döndüm. Çaresiz bir şekilde benden cevap bekliyordu. Nasıl itiraf edebilirdim ki onu sevdiğimi. Çocukken derk edilen bir kız nasıl güvenebilirdi birisine, nasıl inananırdı kendisini sevdiğini...