▪︎ GECE'NİN DÜĞÜMÜ ▪︎

"Her gece karanlık değildir, belki o gece çok aydınlıktı ve bizi kör ettiği için görmüyorduk onun güzelliğini."

Evimin önündeki şelaleden akan su gibi geçti zaman ama o peşimi bırakmadı,
O inanmadığım mucizelere inandım. Bir mucize olsun da beni bana bıraksın diye.

Zamanında küçük bir kız çocuğuydum. Herkes gibi, çok güzeldi hayatım o hayatımı batırana dek.
Kurtuldum bir şekilde ondan, kendime yeni bir hayat kurmak için, O kız çocuğunu kurtarmak için.

Söyledikleri, yaşattıkları bir düğüm olmuştu o gece, Gidişi hasar olmuştu kalbimde o odada.
Sesi çıkmıyordu, aklımdaki mahzende.
Gözleri gitmiyordu gözlerimin önünden.

Düğüm yuvarlandı bir karmaşık oldu, çözemedim.
O karmaşık hasar oldu, üstesinden gelemedim.
O hasar kalbimi acıttı, acısını geçiremedim.
O acı, gecelerimi zindanda ağzımı kapattı.
Konuşamıyordum, konuşsam yanardım ben yanardağ gibiydim, ya da benim yanardağ olduğuma inandırmışlardı.

Sustum, sustukça battım.
Battıkça kurtarılamayacak hale geldim.

Zaman geçti, her şey bitti zannetim. Ama bu sefer üstüme bir bulut geldi. O bulut parlıyordu, ışıl ışıl.

Bir fırtına koptu benim hikayemde. Hayatımda nasıl oldu anlamdıramadım.

▪︎GECE'NİN DÜĞÜMÜ ▪︎