Yaşadığı tüm şeylere rağmen en ufak bir şeyde mutluluk bulabilir miydi insan?
Okuduğu bir kitabın sayfalarında, çok sevdiği bir şarkının sözlerinde, baharda açan çiçeklerin kokusunda, kışın soğuğunda sokak lambalarına yağan yağmurun damlalarında, gece gökyüzündeki parlak yıldızlarda.
Bulabilirdi, bulmalıydı da.
Yağmur yaşamak istiyordu, Toprak ise ölmek.
Peki birbirleri için yaşayıp, birbirleri için hayatta kalabilirler miydi?
Başlarına gelen sorunlara çözüm bulabilirler miydi? Ya da yağan yağmur sonrası kokan toprak gibi güzel olabilirler miydi?