İki beden birbirinden uzak Savaşıyorlardı. Birinin sözleri silah diğerinin yüreği ise mermiydi. "Sen ne dediğinin farkında mısın Elzem?" Dakikalar sonra gelen güç ile zor zor konuştu. "Sen bana öl diyorsun. Sen bana nefes alma diyorsun Elzem." Elzem Bu sözleri beklemediği için ne yapacağını bilmiyordu. Kendisi gerekeni söyler Mehrân'ında susmasını beklerdi. Lakin beklediği olmadı. "Sen bana yaşarken nefes alma diyorsun. Sen bana öl ama gömülme diyorsun." Şimdi adamın çığlığını tüm şehir duyuyordu. Öyle bir bağırmıştı ki Elzemin kulaklarının duvarlarında bir bir duvarları delercesine yankılandı. "Benden aldıkların yetmedi mi?" Derken elindeki telefonu yere düşmüş tıpkı ruhu gibi paramparça olmuştu. "Benden beni aldın." Yağmurun altında ıslanırken ruhu yanıyordu. Gözlerindeki enkaz Kadının yüreğinde depreme sebep oluyordu. "Şimdi sıra Bendeki sende mi? Onu da mı alacaksın elimden?" Kafasını sağ sola sallayarak gözlerini sıkıca yumdu. İçindeki nefes patlamaya hazır bir bombaya dönüştü. Nefesi kalbine sığmıyor Sevdasının acısına taşıyordu. Sanki Yüreği kadının ellerinin avuçlarında eziliyor da adamın yüreği yok oluyordu. "Sen bana Ankara'nın denizinde boğul diyorsun Elzem..." ••• Bu isimle yazılan ilk ve tek kitaptır.! Töre kitabıdır. (Ç)Alınması durumunda gereken bütün işlemler yapılacaktır. Kopyalanamaz, satılamaz, çoğaltılamaz.! Klişe değildir. Lütfen ön yargılarınızdan arınmanızı rica ederim. Hakaret vb. Haricinde olumlu ve ya da olumsuz tüm yorumlara açığım.! Umudun Vâveylasındaki Mehrân'ın Hikayesidir... Kapak tasarımı:@birkadehsevgi🖤All Rights Reserved