Zonder wat te vragen of te zeggen komt hij naar me toe en slaat een arm om me heen. 'ik wilde het niet' zeg ik huilend. ''ik weet het, je hoeft niks te zeggen ik ben er voor je'' huilend kruip ik tegen David aan, hij slaat zijn armen om me heen en zo zitten we een tijdje, als ik wat rustiger ben geworden pak ik mijn mobiel. ''wat ga je doen?'' vraagt David, 'even tegen mijn moeder zeggen dat ik nog lang niet naar huis ga en dat ze alvast naar huis mag rijden' ik wil niet dat m'n moeder me zo ziet en dat ze zich zorgen over me gaat maken ze heeft al zoveel aan haar hoofd. ''je mag wel met mij mee'' 'mag dat?' ''ja tuurlijk! er is toch niemand thuis nu'' ik glimlach en knik. hij kleed zich snel om en we lopen naar zijn fiets. Dit is een verhaal vol liefde drama en spanning, een verhaal wat je zomaar zelf zou kunnen meemaken, veel lees plezier!!