CANHIRAŞ

Akşin, gözünde yaş kalbinde kırıklarla karşısındaki uçsuz bucaksız denize bakıyordu. Yaşadıkları tıpkı bir film şeridi gibi gözlerinin önünden geçmeye başladı. Şu an sağlıklı düşünemiyordu. Bu acıların son bulmasını istiyordu.

Uçuruma doğru bir adım daha yaklaştı... Kendini buradan atıp bu acılardan kurtulmalı mıydı? Belki de acıları son bulurdu.

Düşündüklerine alayla güldü. O, çok korktuğu denizin bir gün kendini huzura erdireceğini düşünmemişti. Ne yapmalıydı? Atlayıp tüm bunlara son mu vermeliydi yoksa ayakta kalıp tüm bunlarla savaşmalı mıydı?