"Yapman gereken basit. Sadece sevgilim rolünü oynayacaksın ve bende karşılığında istediğin şeyi gerçekleştireceğim. Bu kadar boş bakma."
Aramızda geçen boğucu bir sessizlikten sonra devam etti.
"İstersen anlaşmayı bir öpücükle tasdikleyebiliriz, Ann. Şuan Crowley'e benden daha çok güvenecek gibi duruyorsun."
Kelimeler ağzından o kadar kolay dökülüyordu ki, bir an için benden sadece su getirmek kadar basit bir şey isteyeceğini düşündüm. Fakat bana "Ann" diye seslenmesinin verdiği rahatsızlığı bile umursamamam durumun tam olarak aksi olduğunu gösteriyordu. Lanet olsun. Bu konu hakkında daha fazla düşünmek istemiyordum ve bıkkınlığım bütün düşüncelerime kırmızı bir şerit olarak düşüp, dudaklarımdan tek düze bir cevap olarak kendini bıraktı.
"Tamam."
Siktir, az önce birisini kırmamak için gittiğim konserin sonucu olarak ömür boyu kırılacağım gerçeğini göz ardı etmiştim.