Eskiler daha güzeldi. Sabah erkenden kalkıp çizgi film izlemek. Sabahın köründe sokağa çıkıp okul saati gelene kadar misket, maç, kart, taso oynardık.Okul saati gelince hep beraber eve giderdik. O zamanlar okuluda severdik. Çünkü tenefüslerde oynadığımız o ebelemece beslenme saatinde ekmek arası çokakıremi zevkle yemek neye değişirki insan. Öğretmenin verdiği ödevi yapınca kendimizi özel hissederdik ya sınıfta en önde kaldırırdık parmaklarımızı. Bazende yapmazdık oyuna dalardık sokakta unuturduk ödevleri. O zaman bi köşeye geçip sesimizi çıkarmazdık. Korkardık çünkü. Öğretmenin o cetveliyle eline vurmasını bile özlüyor insan. Akşam olurdu, çıkardık okuldan. Yolda oyalana oyalana giderdik eve hep beraber. Boynumuzda beslenme ve suluk sırtımızda çanta sallanarak giderdik. Eve varınca hemen atardık çantaları beslenmeleri bi kenara koşarak yerdik yemeğimizi. Yemekten sonra üstümüzü değiştirip sokağa çıkardık. Bize o maç yaptırmayan teyzeler amcalar varya işte biz onlardan öğrendik engelleri aşmayı herşeye rağmen o maçı bitirmeden eve dönmezdik çünkü ozamanlar gurur meselesiydi. Bizim maçımızı tek bir şey yarıda keserdi. Eve ekmek almak için cama çıkıp bizi çağıran ANNEMİZ. İşte böyleydi eskiler. Şimdiki çocuklar o duyguyu tadamıyorlar. Ellerinde cep telefonları bilgisayarlar yaşayamıyorlar çocukluklarını. ESKİLER ESKİDEN GÜZELDİ...All Rights Reserved