ප්රේමය යන්නට බොහෝ නිර්වචන ඇත්තේ ය. ඒවා එකිනෙකට වෙනස් වුවද එයින් විග්රහ වන්නේ ප්රේමයම ය. බොහෝ පෙරාතුවකට පෙර සිටම Love is Love යන පදය මා විශ්වාස කරන්නේ ඉහ මුදුනේ තබාගෙනය. ඉදින් මට අනුව නම් කොයි වෙලේ, කාට, කෙසේ ඇති වුවත් ප්රේමය යනු ප්රේමයම ය. එයට වෙනත් අපබ්රංස අවශ්ය නොවන්නේ ය.
ගැහැනියක් පිරිමියෙක් අතර ඇති වන ප්රේමය සේම, පිරිමියෙක් පිරිමියෙක් අතර හා ගැහැනියක් ගැහැනියක් අතර ඇති වන ප්රේමය ද පිවිතුරු ය. හදවතේ පත්ලෙන් ඇතිවන හැගීම හෝ හෝර්මෝන බලපෑමෙන් ඇතිවන හැගීම හෝ කුමක් වුවත් මට කම් නැත. Love is Love ය. එම නිසා මේ කතාව කියවීමට පෙර ඔබ එය එක සිතින් පිලිගත යුතුය. එසේ නොවන්නේ නම් ඔබ මෙය නොකියෙව්වාට කම් නැත. රිපෝට් නොගසා යන්න යනවා නම් මට ඉහටත් උඩින් ය.
පාසල් ප්රේමය මා මෙන්ම ඔබ සමහරෙක්ද විද ඇත. එය වනාහී අමුතුම හැගීමකි. මේ කතාවද එවැනි පාසල් ප්රේමයක් ගැනය. කතාවේ නම් ගම් මනංකල්All Rights Reserved