Mea Bella Infantem

"Ne zaman kalkalım? Valla açık söyleyeyim benim hiç kalkasım yok."
"Arkadaşlar zaten istesek de kalkamayız saat üç yönünde çok güzel bi kız oturuyo"
"Ya güzel kardeşim biz senin sikimsonik aşk hayatın ve zevklerin yüzünden her girdiğimiz kafede saatlerce oturcak mıyız ya?"
"Evet canım benim oturucaz Allah korusun senin gibi sap kalırım sonra- lan ne vuruyosun it"
Aksel usulca kolunun altındaki güzel kıza baktı. Gülerek arkadaşlarını dinliyor ve huzurlu görünüyordu. Her ne kadar anı bozmak istemese de uzun boyu nedeniyle boynunu ağrıtacak şekilde eğildi ve usulca konuşarak kızın hafifçe titremesine neden oldu.
"İstediğin an gidebiliriz güzelim. Konuşmak istediğim şeyler var biliyorsun."
Efruze kafasını kaldırıp yanındaki adamın doyamadığı yüzüne baktı. İç çekerek gülümsedi ve kalkmalarını belirtti. Herkesin itirazları eşliğinde kalktılar. Aksel çocukluk arkadaşıyla göz göze geldiğinde kız ona gözleriyle her şeyi anlatmıştı:
"Sakın o kızın kalbini kırayım deme."