SIFIRIN ALTINDAKİ BENLİKLER

"Sen kimsin?" Dedim karşımdaki aynaya bakarak, "Eğer sen bensem, ben kimim?" diye devam ettim sitemle.

Alkolün vermiş olduğu mayhoşlukla arkamdaki genç adama sırtımı yasladım. Kulağıma fısıldadı o genç, "Geçecek mi bilmiyorum ama hep yanında olmaya çalışacağımı bil istiyorum. Şimdi tutun bana ve ağla, çocuksun sen daha. Ağla ki geçsin güzelim."

Söyledikleriyle gözümden bir kaç damla yaş akmaya başladı. Kaldıramadığım yüklerin altında eziliyordum, kimse yoktu. O vardı ama o da gidecekti. İstese de istemese de bu bir gerçekti.

Kollarını belime dolayınca yüzümü ona döndüm, arkamızdaki yatağa doğru yavaşça adımladığımızda, beni içine saklamak ister gibi bir eliyle belimi diğer eliyle başımı göğsüne bastırırken yatağa uzanmıştık bile.
Göğsünde ağladığım genç adam hiçbir şey söylemeden saçımı okşuyordu hafifçe.

Ne kadar süre orada, ona sığınarak ağlamıştım bilmiyordum. Ama bu genç adamın benim ya sonum ya da varoluşum olacağını o an anlamıştım. Artık sıfır değildim, ya eksilere düşecektim ya da artılara çıkacaktım.

.
.
.

Hikayede geçen herşey tamamen hayal ürünüdür. Tamamiyle kendi kurgum olmakla beraber bir kopyasının var olması durumunda telif haklarını ihlal gerekçesiyle gerekli işlem yapılacaktır.

İyi okumalar.🩶