Sensizliğe nokta

ne yazıcağım belli bile değildi sensizliğe noktamı virgül mü ?

kalbin pır pır atarken onunkisi koşarak başkasına gidiyor illaki sen sensiz hayat benim içinde yoktu olamazdı düşüncelerim benden buyuktu kafam allak bullak olmuştu ne sevebiliyordum ne ondan vazgeçebiliyordum ruyalarımın prensi,ama prensesi ?

onu o kadar çok seviyordum ki onun bundan haberi yokken bana gelmesini bekliyordum.saçmalık artık duygularımı açma vakti gelmişti her zamanki olduğu yere koşar adımlarla gidip onu bekedim hava soğuktu hasta olmama az kalmıştı olsun ona zaten ben hastaydım beklemediğim bişey geldi yavaş yavaş ona yaklaşırken arkasından bir kız benden hızlıydı sanırım sevgilisi yapabileceğim birşey yoktu o mutluydu hemde hiç olmadığı kadar sebepsiz bir tebessum yuzumde ama yaşlar gözlerimden eksik olmuyordu .

-olamaz bunu bana yapamaz (!) ama sende onlara bunu yapamazsın .Diye kendimi yiğip bitiyordum .
yeter beni kurtarın bu düşünceden diye kendi kendime bağıyordum ama biçare yoktu kendim karar verecektim kendi kendime düşünürken sevgime noktamı versem yoksa virgülmü diye kendi kendime düşünüyordum ama karar veremedim.en yakın arkadaşım melis e sordum bana ilk dediği söz gerçekten onu seviyormusundu benhemde nasıl seviyorum dedim o zaman git onla yeniden konuş belki busefer olur ... gittim aynı yere oda beni bekliyormuş kendi içimden a netadüf deyip koşmuştum ayrıca korkuyordumda ya yine birisi gelir diye onunla tam konuşacakken yine birisi geldi yine korkularıma yenik düştüm.

eve gitim ağladım kendi kendime dedimki nezaman gidersem hep bi kız ben bu çocukla birlikte olamam.dedi.ve aşkına bir nokta koydu .

ama koyması birşeyi değiştirmemişti yine seviyordu kendi kendine acaba oda beni seviyormuydu diye düşünüyordu.ama ben aşkıma nokta koydum düzeltemem o beni sevmiyor deyip kendi acısını indirdi ve oda en sonunda birisini sevdi şimdi onların yolları ayrı kız o çocuğu unutmuş kendi hatına devam e diyordu...