Kin hayattaki en tehlikeli duygu.Büyüdükçe diğer bütün duyguları yutuyor.Özellikle de Gökhan için.Peki ya bu kin onu uçuruma sürüklerse?Her şeyini kaybetmeyi göze alabilir mi? KİBRİT KİTABININ DEVAM KİTABIDIR. -"Ayrılacaksın sanmıştım."dedi.Ne zaman diye sormadım,sonunda bu konuşma yapılıyordu,sonunda tüm gerçekleriyle. -"Hayır sevgilim,bir an bile düşünmedim.O kadar korkmuştum ki,kafamdaki sesler susmadı,o halde bile bana karşı çok saygılıydın.Seni hak etmiyorum galiba." -"Bazen ne kadar güçlü biri olduğunu unutuyorum." -"Değilmişim." Sertleşti,yüzüme baktı. -"Senin saçının teline zarar vereni öldürürüm." O kadar sert ve acımasız söyledi ki,ilk defa bu kadar kindarca konuşurken gördüm Gökhan'ı. -"Beni tekrar sevmeyeceksin sandım." -"Çok kızdım sana." -"Biliyorum,özür dilerim." -"Ama biraz vakit geçtikçe,anladım galiba seni,konuşmalarımızı hatırladım,normal davranmıyordun,ağlıyordun sürekli ama ben bunu sürekli mekan değiştirmemize ve kaçmamıza bağlamıştım.Ne kadar endişeli olduğunu hatırlıyorum.Haksızlık ettim sana." -"İkinci testten sonra söyleyecektim,yemin ederim.O yüzden çıktım evden zaten.Emin olmak istedim." -"Sana yaptıkları şeyi asla unutmayacağım." -"Bundan sonrasını konuşmasak?Tam hatırlayamıyorum,hatırlamak da istemiyorum o anı." -"Tamam bebeğim." Kalktı,camın yanına geçti.Siniri o kadar belliydi ki.Yanına gittim. -"Geçti hepsi,neden hala bu sinirin?Gökhan kendi kendini bitiriyorsun fark ediyorum.Neden sevgilim,en suçsuz kişi sensin." -"Hayır,söz vermiştim sana.Seni riske atmayacaktım,sana zarar gelmeyecekti.Ne olacaksa bana olacaktı.Koruyamadım seni."