" Γιατί δεν θυμώνεις?.."

"Γιατί δεν θυμώνεις?.."

Εισαγωγή..

(Τότε)

Ξυπνάω και τον βλέπω ξαπλωμένο.. το κεφάλι του ακουμπούσε την κοιλιά μου. Ήταν τόσο γλυκός, ήθελα να τον φιλήσω μα δεν το έκανα.. δεν ήθελα να τον ξυπνήσω.. δεν ξέρω αν υπάρχει αγάπη η μίσος μεταξύ μας πλέον...
(Τώρα)
Σηκώνομαι ενω κοιτάζω την ώρα απο την οθόνη του κινητού μου.. πετάγομαι απο το κρεβάτι αφού το πάρω απόφαση και πάω στην κουζίνα να φτιάξω ενα τσαι να πιω.. κοιτάζω απο το παράθυρο ενώ ακούω το κινητό μου να δονείται. Κοιτάζω απο την οθόνη και βλέπω το όνομα της ξαδέλφης μου..
- καλημέρα Νάντια ακούγεται απο την δική μου γραμμή..
- καλημέρα Εύα, να σου πω μου λεει διστακτικά
- πες μου
- έρχομαι να σε πάρω να κάνεις ενα διάλειμμα απο την σκατο δουλειά που έμπλεξες.. έφτυσα το τσαι που υπήρχε στο στόμα μου.
- πας καλα Νάντια? Θα με απολύσουν!
- ελα σταμάτα την αρνητικοτητα! Κατέβα ειμαι απο κάτω.. δεν πρόλαβα να μιλήσω μου έκλεισε το κινητό στην μούρη.. αναστεναξα ενω κατέβηκα.. στο αμάξι δεν ήταν μόνη της.. ήταν και ενα αγόρι.. γουρλωσα τα μάτια μου και γύρισα πλατη κατευθείαν..