(Yazmaya çalıştığım ilk kurgu bu yüzden aşırı acemi ,bir sürü yazım ve noktalama hatası var.Ama 10.bölümden sonra kendimi geliştirmeye çalıştım.Bir şans vermelisiniz.)
Merhaba ben Beren henüz 17 yaşında bir kız.Hayatım bir anda yerinden kaydı.Hiç beklemediğim bir şekilde...
Abartma en fazla ne kadar kaymış olabilir ki?
Aynı anda birçok yeni insanla tanışıp,kimiyle arkadaş,kimiyle dost,kimiyle düşman ve kimiyle de aşık olacak kadar kaydı.
Bu yeni yaşam bana bolca insan,para,şöhret,acı, mutluluk verse de bunun bedelini kanımla ödedim ve en önemlisi kendimle ödedim.
Küçükken ateş neden hep yakar diye düşünürdüm çünkü böyle güzel bir şey nasıl canımı yakabilirdi? Ama şimdi çok iyi anlıyorum.Ateş aşk gibidir, baktıkça için ısınır, yaklaştıkça yanarsın.Ona sahip olmak istediğinde ise zaten çoktan küle dönmüş olursun.
Yaptığımız seçimler, aldığımız ani kararlar feda ettiğimiz onca şey ...
Peki hepsi ne içindi?Bir avuç taş kalpli insan için değer miydi?
Onlar için aşktan vazgeçmeye değer miydi?