Şafağın Çınar Ağacı

Sevgi sadece hakedenlerin ulaştığı çok kutsal bir duygudur.ben sevgiyi her zaman bir ağaca benzetirim.kökleri'nin kalbi sardığı bir meyve ağacı...o ağaç bazen yapraklarını döker, bazen meyvelerini...ruhun koruduğu ağaç,her daim baharı yaşıyordu ama görünen tarafı,görünmeyen tarafı ise çürük meyvelerle doluydu.işte o çürük meyveler,kalbimizin iflas ettirdiği insanlardı.belki tek kelimesiyle soğuduğumuz,belki de,ne kadar çok kalbimizde tutmak istesekte bunu haketmeyenlerdi.

Yere düşenler ise hem kalbimizden hem gözümüz'den yuvarlananlardı.bir insanı defalarca affedebilirdiniz am sadece bir kere güvenirsiniz.