GÖRÜNMEZLİĞE SIĞINAN GERÇEK

'Başarmışsın' dedi.Sesindeki hüznü ve aynı zamanda beraberinde getirdiği gururu hissedebiliyordum.Çevremdeki herkes gibi oda farkındaydı elbette.Hayır,çevremde tek farkında olan oydu.Çünkü bir çevrem yoktu.Ondan başka gerçek benliğimi bu kadar şeffaf görebilen kimse yoktu.Kimse bana başardığımı söylememiş ve hissettirmemişti.Onun ağzından adeta bir su gibi saydamlığıyla dökülen kelimeler bana nedensizce iyi hissettirmişti.Neredeyse başardığıma inanacaktım.Ama benim bir sınırım yoktu.Ya da bir hedefim.Her zaman daha iyisini yapmak istiyordum.Zorundaydım.