"Yapmadım de lütfen yapmadım de." bir hıçkırık daha kaçtı dudaklarımdan. Artık bu yaşadıklarım karşısında gözyaşlarım bile kendini durduramıyor.Ne düşüneceğimi ne yapacağımı bilemez haldeyim. Oysaki ben böyle hayal etmemiştim. Ellerini temkinli bir şekilde yukarıya doğru kaldırdı "Özür dilerim tamam mı özür dilerim ama bende böyle olacağını bilemezdim" "Dileme!! Özür falan dileme artık Allah'ın cezası.!! Bak! dönde yaşadıklarıma bir bak!!. Neyi bilmiyordun ha neyi bilmiyordun. Sen en başından beri biliyordun her şeyi" sinirden artık ne yapacağımı bile şaşırmış vaziyetteydim. Herkes durmuş sinema izler gibi bizi izliyordu. "Hilal tamam bak gel konuşalım böyle olmaz anlıyor musun ? böyle bir yere varamayız gel sakince konuşalım"dedi Aydın bey .O da en az diğerleri kadar suçluydu. "Neyi konuşucaz peki siz söyleyin neyi konuşucaz. El birliğiyle mahvettiğiniz hayatımı mı?, Arkamdan oynadığınız oyunları mı? Yoksa sırf bir intikam uğruna ödettiğiniz bedeli mi? siz söyleyin hangi birini konuşalım." Hepsi sustu çünkü hepsi yaptıklarının ve bana yaşattıklarının farkındayı. Suçlarını biliyorlardı. O yüzden bu suskunlukları. ** Bir ÖLÜM. Ardından acılar ve İNTİKAM bırakan. Bir İNTİKAM. Peşinden pişmanlıklar ve AŞK getiren. Ve Büyük Bir AŞK. Sonucunda MUTLULUK bırakan. @CeylanDemir533All Rights Reserved