QR kodlu ilk hikâye!
Bir çimdik dünden, serpiştir bugünden,
Kaynasın kazanımız bilinenin ötesinden.
Dostluktandır mayası, aşk ise tadı tuzu,
Öfkeyle harlasın ateş, büyüdendir kokusu.
Yuvarlayın zarları gösterin hünerlerinizi,
Mühürledik masallarımızı var oluşları -mişli.
Dikkatli açın mührü; patlarsa zamanın dikişleri,
Önce ipleri,
Ardından sizleri diker zamanın terzileri.
Roller belli, bize gerekir iki zaman oyuncusu,
Aklımı karıştıran ise lacivert gözlü kurucu.
Bir cadı, bir deha, bir de ozan ekleyelim iyisi mi,
Belki büyüyle, belki kılıçla, belki ezgilerle gelir gerisi.
Nadir kedi türlerinden biri olan pars, bir insan bedeni ile bütünleşmişti.
Pars Bera Sarkan.. Yarı insan yarı pars.
Koyu kahverenginde yırtıcı gözlere ve keskin pençelere sahip olarak bir dönüşüm geçirse de özünde bir insandı. Türü gereği vahşi, insan karakterine göre ise sert bir yapısı olan bu pars, tıpkı ismi gibiydi.
Ve bu parsın önüne çıkan bir çift orman yeşili göz, tüm vahşi doğasını alt üst etmişti.
***
03.05.2022
Tüm hakları saklıdır!